روی خط زندگی

مامان فاطی: آفرین پسرخوبم! ببین چقدر بزرگ شدی!... به این خوبی می تونی غذای خودت رو بخوری... امیرپارسا: نه!                                                  باباعلی: یعنی چی ... ادامه مطلب

فاطمه گفت: فلانی! این ماشینهایی که شیشه هاشون دودیه چقدر دلگیره... چطوری می تونند مردم تحمل کنند همه چیز رو ... ادامه مطلب

هرکس به هرچه عادت کند، ترکش موجب مرض است... یکی پرخور، یکی اهل دود و دیگری فعال جسمانی ... به ... ادامه مطلب

روزهای آخر سال 1392 و شبی از شبهای پایانی آخرین ماه سال و من بی خوابم... شب ها و روزها از ... ادامه مطلب

پس از "پست اجاره نشینها"  که به حضور ذهن گرامیتان تقدیم شد، یادی خواهم کرد از سریال به یادماندنی "اجاره ... ادامه مطلب

امروز برای طی بروکراسی مرتبط با امور پاسپورتم - جهت خروج از میهن اسلامی مان - مشغول انجام فعالیتهای خاص ... ادامه مطلب

روز گذشته برای پیگیری یک امر اداری در تهران، از نقطه ای به یک نقطه دوردست طی مسیر می کردیم ... ادامه مطلب

یک قرص مسکن، یک لیوان آب، یک بشقاب شام، چند لبخند ساده و چندکلام حرف خشک و خالی، دستاورد یک ... ادامه مطلب

یکی از سوالات اساسی کودکیم این بود که "شبها مگسها به کجا می روند؟" وقتی بزرگ شدم این سوال جور دیگری ... ادامه مطلب

دیروز با جناب پسر! و سرکار مادر ایشان، جهت ملاقات اهل قبور راهی قبرستان شدیم ... امیرپارساجان طبق منوال همیشه پرحرف ... ادامه مطلب